| |
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
De 20ste eeuw werd gekenmerkt door een duidelijke verschuiving naar een ‘new global society’. Dit is niet alleen te danken aan de technologische vooruitgang die we geboekt hebben, maar ook aan het feit dat fysische grenzen steeds meer vervagen. Deze globalisering komt tot uiting in verscheidene vormen. Zo hebben veel etnische minderheden de kans kunnen grijpen om te migreren naar en om te integreren in Westerse landen. De redenen daarvoor zijn even verscheiden als het aantal migranten, zoals het fenomeen van de asielzoekende, de politieke vluchteling, verhuizing om financiële redenen of simpelweg om betere levensomstandigheden te bekomen.
In het gekozen land zorgen migratiewetten echter voor grenzen en beperkingen. Het asielbeleid in Europa wordt strenger en grenscontroles worden scherper. De toegangsprocedures duren lang en de wetten die tijdens deze wachtperiode van kracht zijn, beantwoorden niet aan de elementaire sociale en menselijke behoeftes. De selectieprocedure laat uiteindelijk slechts een kleine minderheid asielzoekers toe hier te blijven, en uitwijzingen worden opgedreven. Voor wie na een afwijzing toch beslist (‘illegaal’) hier te blijven, komen de meest primaire menselijke behoeften en rechten vaak ernstig in het gedrang.
Door gebrek aan informatie en door vooroordelen over deze weggestoken leden van onze maatschappij, is het collectief debat over migratie en de daarbij horende politieke wetgeving negatief getint. Het marginaliseren van deze tijdelijke nomaden heeft voor een grijs beeld gezorgd en staat haaks op het beeld dat we associëren met de schoonheid en de rijkdom van andere culturen.
De term ‘illegaal’ betekent dat deze mensen rechteloos zijn en dat een mens de status bekomt van ‘niet bestaand’. Met andere woorden: een mens wordt verbannen uit de maatschappij in de ogen van de staat. Maar hoe kan een mens als mens onzichtbaar worden? Hoe kan een persoon niet bestaan? Wanneer de staat beslist dat een persoon illegaal wordt, betekent dit immers niet dat hij of zij ophoudt met leven.
Illegal Beauty wil het debat rond deze vraag openbreken, en dit vanuit kunst en creativiteit. Antwerpen is bekend geworden als een creatief centrum en profileert zichzelf als een sterk cultureel netwerk. Antwerpen kan dan ook haar steentje bijdragen door een stimulans te geven tot een intelligente en kritische discussie rond ‘menselijke illegaliteit’. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|